Rothschild – Sözde Sosyal Devlet Sözde Komünizm
Gün geçmiyor ki bir Rothschild çarpıtmasını daha ortaya çıkarmayayım…
Öncelikle tanımlara bir göz atalım.
“İnsanlar sosyal devlet anlayışıyla yönetilmeli.”
Sosyal Devlet: Halkını göz eden, kendi düzenlerini kurmasını sağlayan, paylaşımlı ve insani bir şekilde yaşamaları için gereken desteği veren, insanların çözemedikleri sorunları çözmeleri için onlara eğitim veren ve insanların ihtiyacı olup üretemedikleri şeyleri fabrikalar kurup üreten kurum.
Rothschild Çarpıtması ile bu “Her şeyi biz verip adaleti sağlayacağız. Böyle sosyal devleti sağlayacağız.” a döndürülerek çarpıtılmakta.
Komünizm: İnsanların insanca yaşadığı, sosyalist yaşam felsefesinin her birey tarafından benimsendiği, sahip olunan şeylerin herkesle insani ilişkiler içerisinde paylaşılabildiği anlayışının kabul görmesi, bütün bireylerin bu anlayışı kabul etmesinin ardından varlığı ile yokluğu bir olan sosyal devletlerin yıkılması ve sınırların ortadan kalkması, kavgaların bitmesi ve dünya barışının sağlanması. (ben mi yanlış biliyorum?)
Bunu da o canınızdan daha çok sevdiğiniz, her türlü savunduğunuz, savunmak için yapmadığınız şey kalmayan Rothschildlar çarpıtıyor. (Koruyun koruyun onları koruyun!)
Bu konunun edebi yönünün olduğunu belirtmiştim daha önce.
Şair burada demek istiyor ki,
“Biz bütün ülkeleri ve ekonomileri çökertip, elimize geçireceğiz. Sonrasında tüm insanları açlık, yokluk ve çeşitli sıkıntılara maruz bırakacağız. Sonrasında onlara güvenli alanlar kuracağımızı söyleyip aralarından bazılarını (zaten çok önceden profilini belirlediğimiz kişileri -ki bu profil çok az insana uyuyor-) alacağız. Onlara düzen kuracağız. Dünyanın %95 inin sefalet içerisinde ölmesini sınırlarımız içerisine aldığımız insanlara -hem hallerine şükretmeleri, hem kendilerini şanslı hissetmeleri, hem de sisteme ve kurallara körü körüne biat etmeleri için – izleteceğiz. Dışarıda kalan son insan da öldükten sonra sınırlara gerek kalmayacak ve onları kaldıracağız.”
Böylelikle “Düzen” kurulmuş “Dünya Barışı” sağlanmış olacak.
5 yıldır kendimi parçaladım.
“Herkese yalan söylüyorlar. Kuracakları sistemde kimseye yer yok. Herkesi öldürecekler.” diyerek. Hala onları dinliyorsunuz. Hala onlardan medet umuyorsunuz.
Uygun mu size bu sistem?
Hangi tanıdığınız sevdiğiniz insan örnek insan gibi yaşıyor? (ki yaşasa bile sırf sizi tanıdığı için kabul edilmeyecek. Kendi destekçilerini bile kabul etmeyecekler.)
Tekrar soruyorum.
Bu mu istediğiniz?